BU MEVSİMDE
Hani gül goncası açar ya, sanki bir tebessümdür, ışıl ışıl parlayan aşina bakışlara.
Hani çiğ damlaları renk katar ya düşecekmiş gibi duran her biri bir dalda ayrı güzel.
Hani kokusu yayılır ya tatlı tatlı fısıldaşan rüzgarla aralandıkça güldalında yapraklar.
İşte şarkılardan fallara; neşeye, hüzne, güzele, çirkine sebeptir rengârenk açan güller.
Hüzündür, hazandır, ayrılıktır. Üzgündür sararıp solmuş yanaklar. Yaslıdır ayrılık ateşiyle yanmış gönüller.
“Sevda denilen korkulu humma” renk değiştirmiş, gül-i rana bir başka haliyle sunulmuştur bizlere.
Gül bahçeleri eteklerinde harelerin gölgesine sığınmış, feryadı arşa uzanan bülbüller artık yok olmuşlar birer birer.
Hazan mevsimi olmuş, günümüzde rengini kaybeden gül, sonsuzluğa açılan pencerede.
Hayale dönse de bir demet hala tazedir. Gönüllerde taht kurmuştur rengi kızıla çalan gül mevsiminde.
Neş’e vardır, hayat vardır, mutluluk vardır bu mevsim!
Besteler vardır gül yüzlüye, nağmeleri dillerden düşmeyen. Mecnun olmuştur bülbül, renkleri hercümerc olmuş gülşende.
Gül bir kez daha düşünmüş Leyla bir kere daha aşık olmuştur bu mevsimde.
Antalya, 8 Mayıs 2008
"ANTALYA TABİP ODASI MÜZİK TOPLULUĞU" ANA SAYFASINA DÖN
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder